Textos críticos |
-Xesús Fernández Sulleiro, “Memorias dunha vaca”, Guía dos libros novos, nº 9, “Literatura xuvenil”, xullo-agosto 1999, p. 27.
Valora positivamente a literatura escrita por Bernardo Atxaga ata o punto de considerala sinónimo de boa
literatura. A marxinación é o futuro que prognostica para os creadores independentes afastados dos medios de
comunicación e das actividades sociais. Achega unha serie de datos biobibliográficos de Atxaga e avalía de
forma positiva esta traducción. Opina que o autor dende a visión dunha vaca, con destreza e precisión, salienta
“as actividades, máis ou menos perigosas, das xentes, das montañas pirenaicas á comezos da posguerra
española”. Alude á creación deste animal coma mera excusa para chama-la atención do lectorado. Pon de relevo
o uso de continuos saltos temporais e espaciais ó longo do relato, o gusto por narra-los sucesos sen présa e
detalladamente, o seu carácter intemporal, a incorporación de novos recursos literarios para fuxir dos esquemas
tradicionais e habituais do conto, ademais da capacidade de vivir en dous tempos á vez. Remata facendo un
paralelismo entre este autor e Manolo Rivas xa que os dous apostan pola “literatura feita na lingua nai” e para
todo o mundo.
|