Bitraga. Biblioteca de tradución galega

Título	Xeografía do medo
Autoras/es Nome	Marisa Guerra
Publicacións	Geografia do medo
Ilustracións
Xénero	LIT_Narrativa_Novela
Lingua	Galego - glg
Direccionalidade	Directa
Ano	1998
Edición	monolingüe
Formato, volume, fascículo, número, páxinas	Encadernación rústica, 20x13 cm, 168 p.
Obra completa, Antoloxía	Obra completa
Tipo de edición	1ª edición
ISBN	84-8288-190-6
Lugar de edición: editora, colección	Vigo: Editorial Galaxia
Localización e signatura	BUV FFT 869.9=03 MAN xeo
Fonte	Viceversa
Soporte	Papel
Introdución e notas
Textos críticos	Recensións: -Xosé M. Eiré, “Atlántica venatória”, A Nosa Terra, nº 833, “Guieiro Cultural”, 4 xuño 1998, p. 23. Elabora un exordio no que describe o descoñecemento entre as literaturas de aquén e alén Miño. Neste estado de cousas, parécelle adecuado calquera achegamento, mais estima que a traducción non é camiño: entende que o coñecemento entre ámbalas dúas literaturas debera levarse a cabo na súa forma orixinal. Continúa comentando o enganoso do título, xa que o tema principal é a caza. Extrae da obra a necesidade de respecta-la natureza como base para unhas relacións humanas igualmente respectuosas. Non esquece sinala-lo emprazamento da novela: Angola e as terras arraianas entre Galicia e Portugal. Canto ó estilo, o comentarista opina que superou ó autor, achacándolle a este que, malia servirse de frases breves, non é quen de evitar un certo caos. Remata predicindo a victoria dun autor galego na próxima edición do Premio Eixo Atlántico de Narrativa. -F. Martínez Bouzas, “Cando o medo reloce”, O Correo Galego, “Revista das Letras, Artes e Ciencias”, nº 14, 18 xuño 1998, p. 6. Considera que a obra é unha mestura de realidade e irrealidade. Ve como se crea unha cosmovisión do medo en que teñen cabida perigos tan diferentes coma a cobra surucucú ou a PIDE e pon todo isto en relación coa caza do home. Acha moi atraente o título, mais cualifica a lectura da obra como difícil. Ademais constata que Duarte Mangas nos amosa un mundo, o do norte portugués, paradoxalmente descoñecido para nós. -Xoán Carlos Lagares, “Premiados (ou non)”, Eidos do Libro. Revista Galega do Libro, nº 1, “Especial Libros de Texto”, “Crítica”, outubro 1998, pp. 5-6.
Premio(s)	I Premio Eixo Atlántico de narrativa galega e portuguesa
Observacións	Simbolizando moi concretamente un espacio cultural común entre o Norte de Portugal e Galicia, creouse en 1997 o Premio Eixo Atlántico que na súa primeira edición obtivo o escritor portugués Francisco Duarte Mangas, galardoado anteriormente co premio Carlos de Oliveira pola súa novela Diário de Link. Situado en dous planos temporais, unidos polos lazos familiares dos protagonistas e mais pola mente do narrador, desenvólvese unha verdadeira epopea do norte de Portugal. Entre as resonancias da Guerra Civil española na raia seca ata o colonialismo do salazarismo tardío vense as persoas apreixadas por algo que, máis ca vida, parece unha caza sobre a base da violencia sen perdón.
Ficheiros

Título

Xeografía do medo

Autoras/es Nome

Marisa Guerra

Publicacións

Geografia do medo

Ilustracións

Xénero

LIT_Narrativa_Novela

Lingua

Galego - glg

Direccionalidade

Directa

Ano

1998

Edición

monolingüe

Formato, volume, fascículo, número, páxinas

Encadernación rústica, 20x13 cm, 168 p.

Obra completa, Antoloxía

Obra completa

Tipo de edición

1ª edición

ISBN

84-8288-190-6

Lugar de edición: editora, colección

Vigo: Editorial Galaxia

Localización e signatura

BUV FFT 869.9=03 MAN xeo

Fonte

Viceversa

Soporte

Papel

Introdución e notas

Textos críticos

Recensións: -Xosé M. Eiré, “Atlántica venatória”, A Nosa Terra, nº 833, “Guieiro Cultural”, 4 xuño 1998, p. 23. Elabora un exordio no que describe o descoñecemento entre as literaturas de aquén e alén Miño. Neste estado de cousas, parécelle adecuado calquera achegamento, mais estima que a traducción non é camiño: entende que o coñecemento entre ámbalas dúas literaturas debera levarse a cabo na súa forma orixinal. Continúa comentando o enganoso do título, xa que o tema principal é a caza. Extrae da obra a necesidade de respecta-la natureza como base para unhas relacións humanas igualmente respectuosas. Non esquece sinala-lo emprazamento da novela: Angola e as terras arraianas entre Galicia e Portugal. Canto ó estilo, o comentarista opina que superou ó autor, achacándolle a este que, malia servirse de frases breves, non é quen de evitar un certo caos. Remata predicindo a victoria dun autor galego na próxima edición do Premio Eixo Atlántico de Narrativa. -F. Martínez Bouzas, “Cando o medo reloce”, O Correo Galego, “Revista das Letras, Artes e Ciencias”, nº 14, 18 xuño 1998, p. 6. Considera que a obra é unha mestura de realidade e irrealidade. Ve como se crea unha cosmovisión do medo en que teñen cabida perigos tan diferentes coma a cobra surucucú ou a PIDE e pon todo isto en relación coa caza do home. Acha moi atraente o título, mais cualifica a lectura da obra como difícil. Ademais constata que Duarte Mangas nos amosa un mundo, o do norte portugués, paradoxalmente descoñecido para nós. -Xoán Carlos Lagares, “Premiados (ou non)”, Eidos do Libro. Revista Galega do Libro, nº 1, “Especial Libros de Texto”, “Crítica”, outubro 1998, pp. 5-6.

Premio(s)

I Premio Eixo Atlántico de narrativa galega e portuguesa

Observacións

Simbolizando moi concretamente un espacio cultural común entre o Norte de Portugal e Galicia, creouse en 1997 o Premio Eixo Atlántico que na súa primeira edición obtivo o escritor portugués Francisco Duarte Mangas, galardoado anteriormente co premio Carlos de Oliveira pola súa novela Diário de Link. Situado en dous planos temporais, unidos polos lazos familiares dos protagonistas e mais pola mente do narrador, desenvólvese unha verdadeira epopea do norte de Portugal. Entre as resonancias da Guerra Civil española na raia seca ata o colonialismo do salazarismo tardío vense as persoas apreixadas por algo que, máis ca vida, parece unha caza sobre a base da violencia sen perdón.

Ficheiros