Bitraga. Biblioteca de tradución galega

Título	Elexías de Duino
Autoras/es Nome	Jaime Santoro de Membiela
Publicacións	Duineser Elegien
Ilustracións
Xénero	LIT_Poesía
Lingua	Galego - glg
Direccionalidade	Directa
Ano	1995
Edición	bilingüe
Formato, volume, fascículo, número, páxinas	53 p ; 17 cm
Obra completa, Antoloxía	Obra completa
Tipo de edición	1ª edición
ISBN	84-88137-52-4
Lugar de edición: editora, colección	A Coruña: Espiral Maior
Localización e signatura	BUV, FFT 869.9=03 RIL dui
Fonte	Libro propio
Soporte	Papel
Introdución e notas	"Nota do tradutor", pp. 5- 6. Contextualización do autor e obra no seu tempo; recepción de Rilke en España e Galicia; comentario sobre a estratexia tradutiva: "manternos [...] fieis ó contido [...] aínda en detrimento do aspecto formal" (p.6)
Textos críticos	-X. G. G., “O absurdo da guerra”, Galicia Internacional, nº 5, agosto 1995, p. 76. - M. V. V., “Espiral Maior: Rilke en galego”, Atlántico Diario, 12 maio 1995, p. 58. - M. R., “Saldada unha vella débeda con Rilke”, La Voz de Galicia, “Revista de Cultura”, ano I, nº 12, 18 maio 1995, p. 6. - ______, “Rilke, Gelmírez, Dachs”, O Correo Galego, “Revista das Letras”, nº 97, 29 febreiro 1996, p. 6. Iníciase este artigo cunha reivindicación de Rilke, citando a traducción de Elexías de Duíno (1995) por Jaime Santoro, e laméntase de que xa non sexa tan lido como antano. Enlazando con isto, recorda a figura de Abelardo Moralejo de quen apunta que foi un dos primeiros introductores de Rilke en Galicia e que traduciu tres composicións deste poeta na revista Gelmírez. A propósito desta revista menciona que foi obxecto dunha edición facsimilar no pasado ano 1995. Finalmente, comenta brevemente a traducción ó galego de Cima branca (1995), do poeta catalán Ramón Dachs.
Premio(s)
Observacións	Versión galega: pp- 7-34, texto alemán: pp. 35-52 Ábrese o libro cunha “Nota do traductor” na que se dá conta do significado da obra de Rilke (Praga, 1875-Zurich, 1926), da que este libro supón a súa culminación, contemporánea doutros textos fundamentais na historia literaria do século XX. Tamén se comenta a sorte que acadou a recepción da obra poética de Rilke na literatura galega. Cada unha das dez elexías que compoñen o libro supoñen un se adentrar no sentido da existencia pola vía da introspección poética e unha confrontación permanente entre experiencia e reflexión, o terreo e o sobrenatural, como eixe da figuración poética.
Ficheiros

Título

Elexías de Duino

Autoras/es Nome

Jaime Santoro de Membiela

Publicacións

Duineser Elegien

Ilustracións

Xénero

LIT_Poesía

Lingua

Galego - glg

Direccionalidade

Directa

Ano

1995

Edición

bilingüe

Formato, volume, fascículo, número, páxinas

53 p ; 17 cm

Obra completa, Antoloxía

Obra completa

Tipo de edición

1ª edición

ISBN

84-88137-52-4

Lugar de edición: editora, colección

A Coruña: Espiral Maior

Localización e signatura

BUV, FFT 869.9=03 RIL dui

Fonte

Libro propio

Soporte

Papel

Introdución e notas

"Nota do tradutor", pp. 5- 6. Contextualización do autor e obra no seu tempo; recepción de Rilke en España e Galicia; comentario sobre a estratexia tradutiva: "manternos [...] fieis ó contido [...] aínda en detrimento do aspecto formal" (p.6)

Textos críticos

-X. G. G., “O absurdo da guerra”, Galicia Internacional, nº 5, agosto 1995, p. 76. - M. V. V., “Espiral Maior: Rilke en galego”, Atlántico Diario, 12 maio 1995, p. 58. - M. R., “Saldada unha vella débeda con Rilke”, La Voz de Galicia, “Revista de Cultura”, ano I, nº 12, 18 maio 1995, p. 6. - ______, “Rilke, Gelmírez, Dachs”, O Correo Galego, “Revista das Letras”, nº 97, 29 febreiro 1996, p. 6. Iníciase este artigo cunha reivindicación de Rilke, citando a traducción de Elexías de Duíno (1995) por Jaime Santoro, e laméntase de que xa non sexa tan lido como antano. Enlazando con isto, recorda a figura de Abelardo Moralejo de quen apunta que foi un dos primeiros introductores de Rilke en Galicia e que traduciu tres composicións deste poeta na revista Gelmírez. A propósito desta revista menciona que foi obxecto dunha edición facsimilar no pasado ano 1995. Finalmente, comenta brevemente a traducción ó galego de Cima branca (1995), do poeta catalán Ramón Dachs.

Premio(s)

Observacións

Versión galega: pp- 7-34, texto alemán: pp. 35-52 Ábrese o libro cunha “Nota do traductor” na que se dá conta do significado da obra de Rilke (Praga, 1875-Zurich, 1926), da que este libro supón a súa culminación, contemporánea doutros textos fundamentais na historia literaria do século XX. Tamén se comenta a sorte que acadou a recepción da obra poética de Rilke na literatura galega. Cada unha das dez elexías que compoñen o libro supoñen un se adentrar no sentido da existencia pola vía da introspección poética e unha confrontación permanente entre experiencia e reflexión, o terreo e o sobrenatural, como eixe da figuración poética.

Ficheiros