Bitraga. Biblioteca de tradución galega

Título	O vixía no centeo
Autoras/es Nome	Xosé Ramón Fernández Rodríguez
Publicacións	The catcher in the rye
Ilustracións
Xénero	LIT_Narrativa_Novela_LIX
Lingua	Galego - glg
Direccionalidade	Sen mención
Ano	1990
Edición	monolingüe
Formato, volume, fascículo, número, páxinas	Encadernación rústica, 25x13 cm, 192 p.
Obra completa, Antoloxía	Obra completa
Tipo de edición	1ª edición
ISBN	84-7507-437-5
Lugar de edición: editora, colección	Vigo: Edicións Xerais, Col. Grandes do noso tempo, nº 9
Localización e signatura	BUV BCP 869 185
Fonte	Viceversa
Soporte	Papel
Introdución e notas
Textos críticos	M. Blanco Rivas, “Un libro de culto na América dos corenta”, Faro de Vigo, “El Sábado”, nº 114, 10 xullo 1999, p. 2. Con motivo da traducción ó galego de O Vixia no centeo a cargo de Xosé Ramón F. Rodríguez, faise un breve percorrido pola biobliografía de J. D. Salinger, autor nado en New York no ano 1919. Despois de cita-lo resto da súa producción, céntrase nesta novela, da que di que contén tódalas características para ser unha grande obra: “interés humano, equilibrio, transgresión e unha boa dose de crítica social”. A seguir, detense na análise de Holden, o personaxe protagonista, de quen destaca a súa personalidade, frenopática dende o punto de vista psicanalista e inadaptada ó mundo dos adultos dende a visión do lector. Incide na brillantez do personaxe e sitúa a J. D. Salinger como un dos grandes escritores europeos que se mergullaron na psicoloxía dos seus -pEesrstroon Maxoenst,a dñao, q“uAe a Drtoes dtoei esvasbkei rf opir ion cmipáiaxirm uon heax pnooñveenlate”,. G uía dos libros novos, nº 9, “Narrativa”, xulloagosto 1999, p. 21. Cuestiona a opinión dalgúns críticos cando tildan a Truman Capote e J. D. Salinger de autores menores da literatura norteamericana e négase a aplicar este criterio a obras como Almorzo en Tiffany’s ou Outras voces, outros ámbitos. Detense na análise da obra de Salinger da que resalta os seus contos cheos de engado, o dominio do diálogo, a calidade contrastada en For Esmé, with Love and Squalor e a presencia na súa escrita de moito humor e melancolía, que lle fan lembrar a “nenos que teñen algo de máxico e que viven sempre nun mundo de soidade”. Reproduce o párrafo co que se inicia O vixía no centeo como exemplo da habelencia deste autor, a quen considera un narrador eficaz, e no que o lector sabe de contado o ritmo e ton que posúe a obra. Así mesmo, dá unhas pinceladas do argumento e pon de relevo a facilidade coa que o autor manexa a lingua coloquial, a capacidade deste para describir como poucos a “idade de transición chea de soños e de amargura” pola que pasan os adolescentes, a proximidade da linguaxe á do cómic e o emprego da fala da mocidade dos EEUU da década dos cuarenta. Destaca, por último, a dificultade da traducción desta novela pola existencia de numerosas expresións coloquiais na versión orixinal. -Jaime Meilán, “La hija de Salinger explorará en un libro la vida familiar del autor”, La Voz de Galicia, 5 setembro 1999, p. 38. Comeza comentando a intención de Margaret Salinger, filla de D. J. Salinger autor de O Vixía no Centeo, de publica-las experiencias familiares nun volume en oposición á reserva da intimidade mantida polo autor. Tamén fala da publicación das memorias de Joyce Maynard, amante del cando era moza, así como da poxa das cartas que este lle enviou.
Premio(s)
Observacións
Ficheiros

Título

O vixía no centeo

Autoras/es Nome

Xosé Ramón Fernández Rodríguez

Publicacións

The catcher in the rye

Ilustracións

Xénero

LIT_Narrativa_Novela_LIX

Lingua

Galego - glg

Direccionalidade

Sen mención

Ano

1990

Edición

monolingüe

Formato, volume, fascículo, número, páxinas

Encadernación rústica, 25x13 cm, 192 p.

Obra completa, Antoloxía

Obra completa

Tipo de edición

1ª edición

ISBN

84-7507-437-5

Lugar de edición: editora, colección

Vigo: Edicións Xerais, Col. Grandes do noso tempo, nº 9

Localización e signatura

BUV BCP 869 185

Fonte

Viceversa

Soporte

Papel

Introdución e notas

Textos críticos

M. Blanco Rivas, “Un libro de culto na América dos corenta”, Faro de Vigo, “El Sábado”, nº 114, 10 xullo 1999, p. 2. Con motivo da traducción ó galego de O Vixia no centeo a cargo de Xosé Ramón F. Rodríguez, faise un breve percorrido pola biobliografía de J. D. Salinger, autor nado en New York no ano 1919. Despois de cita-lo resto da súa producción, céntrase nesta novela, da que di que contén tódalas características para ser unha grande obra: “interés humano, equilibrio, transgresión e unha boa dose de crítica social”. A seguir, detense na análise de Holden, o personaxe protagonista, de quen destaca a súa personalidade, frenopática dende o punto de vista psicanalista e inadaptada ó mundo dos adultos dende a visión do lector. Incide na brillantez do personaxe e sitúa a J. D. Salinger como un dos grandes escritores europeos que se mergullaron na psicoloxía dos seus -pEesrstroon Maxoenst,a dñao, q“uAe a Drtoes dtoei esvasbkei rf opir ion cmipáiaxirm uon heax pnooñveenlate”,. G uía dos libros novos, nº 9, “Narrativa”, xulloagosto 1999, p. 21. Cuestiona a opinión dalgúns críticos cando tildan a Truman Capote e J. D. Salinger de autores menores da literatura norteamericana e négase a aplicar este criterio a obras como Almorzo en Tiffany’s ou Outras voces, outros ámbitos. Detense na análise da obra de Salinger da que resalta os seus contos cheos de engado, o dominio do diálogo, a calidade contrastada en For Esmé, with Love and Squalor e a presencia na súa escrita de moito humor e melancolía, que lle fan lembrar a “nenos que teñen algo de máxico e que viven sempre nun mundo de soidade”. Reproduce o párrafo co que se inicia O vixía no centeo como exemplo da habelencia deste autor, a quen considera un narrador eficaz, e no que o lector sabe de contado o ritmo e ton que posúe a obra. Así mesmo, dá unhas pinceladas do argumento e pon de relevo a facilidade coa que o autor manexa a lingua coloquial, a capacidade deste para describir como poucos a “idade de transición chea de soños e de amargura” pola que pasan os adolescentes, a proximidade da linguaxe á do cómic e o emprego da fala da mocidade dos EEUU da década dos cuarenta. Destaca, por último, a dificultade da traducción desta novela pola existencia de numerosas expresións coloquiais na versión orixinal. -Jaime Meilán, “La hija de Salinger explorará en un libro la vida familiar del autor”, La Voz de Galicia, 5 setembro 1999, p. 38. Comeza comentando a intención de Margaret Salinger, filla de D. J. Salinger autor de O Vixía no Centeo, de publica-las experiencias familiares nun volume en oposición á reserva da intimidade mantida polo autor. Tamén fala da publicación das memorias de Joyce Maynard, amante del cando era moza, así como da poxa das cartas que este lle enviou.

Premio(s)

Observacións

Ficheiros